دهلیز ها و بطن های قلب

دهلیز چپ

دهلیز چپ خون اکسیژن دار را از چهار ورید پولمونری دریافت و از طریق سوراخ دهلیزی بطنی که به وسیله ی دریچه ی میترال احاطه شده است، به درون بطن چپ انتقال می دهد.

در موقعیت آناتومیکی، دهلیز چپ کناره ی خلفی یا قاعده قلب را تشکیل می دهد. گوشک چپ از سطح فوقانی حفره امتداد یافته و با ریشه ی تنه ی پولمونری ممتد می شود.

سطح داخلی دهلیز چپ به دو قسمت تقسیم می شود که هر یک منشا جنینی مشخصی دارد:

قسمت ورودی جریان خون

خون را از وریدهای پولمونری دریافت می کند. سطح درونی آن صاف و از خود وریدهای پولمونری مشتق شده است.

قسمت خروجی جریان خون

در قدام واقع شده و شامل گوشک چپ می باشد. توسط عضلات شانه ای (پکتینه ای) پوشیده شده و از دهلیز جنینی مشتق شده است.

بطن ها

بطن های راست و چپ قلب خون را از دهلیز ها دریافت و به عروق خروجی از قلب پمپاژ می کنند که به ترتیب آئورت و شریان پولمونری می باشد.

بطن راست

بطن راست خون فاقد اکسیژن را از دهلیز راست دریافت و آن را از طریق سوراخ پولمونری (که توسط دریچه پولمونری) احاطه شده به درون شریان پولمونری پمپاژ می کند.

بطن راست مثلثی شکل است و بخش وسیعی از کناره ی قدامی قلب را تشکیل می دهد. بطن راست می تواند به دو قسمت ورودی و خروجی جریان خون تقسیم شود که این دو به وسیله یک ستیغ عضلانی که ستیغ سوپراونتریکولار نامیده می شود، از همدیگر تمایز می یابند.

قسمت ورودی جریان خون

درون قسمت ورودی جریان خون بطن راست به وسیله مجموعه‌ای از برجستگی های عضلانی نامنظم که ترابکولا های عضلانی نامیده می‌شود، پوشانده شده است. این برجستگی های عضلانی به بطن یک نمای اسفنج مانند می دهند و می تواند در سه نوع دسته بندی شود:

• برآمدگی ها: در تمام طول خودشان از یک سمت به دیواره بت متصل شده و ستیغی را در سطح داخلی بدن تشکیل می دهند.
• پل ها: فقط در دو انتهای خود به بطن متصل شده و قسمت میانی آن آزاد است. مهمترین نمونه از این نوع، ترابکولای سپتومارژینال می باشد که بین سپتوم بین بطنی و دیواره قدامی بطن راست کشیده شده است. این نوع از برجستگی های عضلانی نقش مهمی در عملکرد هدایتی قلب دارند و شامل شاخه های دسته راست هدایتی می باشند.
• عضلات پاپیلاری: به وسیله قاعده خودشان به بطن متصل شده اند. راس آنها به طناب های فیبروزی که طناب های وتری (کوردا تندینا) نامیده می شود، متصل شده است. طناب های وتری از طرف دیگر به لت های دریچه سه لتی متصل شده است. به هنگام انقباض عضلات پاپیلری، این عضلات طناب های وتری را به منظور جلوگیری از پرولاپس لت های دریچه سه لتی حین سیستول بطنی، به سمت خود می کشند.

قسمت خروجی جریان خون

قسمت خروجی جریان خون که به شریان پولمونری منتهی می شود در نمای فوقانی بطن واقع شده است. این قسمت از بولبوس کوردیس جنینی مشتق شده است. این قسمت به طور قابل مشاهده ای از کل بطن راست متفاوت است که دارای دیواره ای صاف و فاقد برجستگی های عضلانی می باشد.

 سپتوم بین بطنی

دیواره بین بطنی بطن چپ و راست را از یکدیگر جدا می کند و متشکل از قسمت غشای فوقانی و قسمت عضلانی تحتانی می باشد.

قسمت عضلانی بخش اعظم دیواره را تشکیل داده و دارای ضخامت یکسان با ضخامت دیواره ی بطن چپ می باشد. قسمت غشایی نازک تر است و قسمتی از اسکلت فیبروزی قلب را تشکیل می‌دهد.

 بطن چپ

بطن چپ خون اکسیژن دار را از دهلیز چپ دریافت و آن را از طریق سوراخ آئورتی که به وسیله دریچه آئورتی احاطه شده است، به درون آئورت پمپاژ می کند.

از لحاظ جایگاه آناتومیکی، بطن چپ راس قلب و کناره های چپ و دیافراگمی را تشکیل می دهد. همانند بطن راست، بطن چپ نیز می تواند به دو قسمت ورودی و خروجی جریان خون تقسیم شود.

قسمت ورودی جریان خون

دیواره های قسمت ورودی جریان بطن چپ همان طور که برای بطن راست شرح داده شد، توسط ترابکولا های عضلانی پوشیده شده است. ۲ عضله ی پاپیلری که به لت های دریچه میترال متصل شده اند، وجود دارند.

قسمت خروجی جریان خون

قسمت خروجی جریان خون بطن چپ به عنوان دهلیز آئورتی شناخته می شود. که دارای دیواره های صاف بدون هیچگونه برجستگی عضلانی بوده و از بولبوس کوردیس جنینی مشتق شده است.