استخوان فمور

استخوان فمور تنها استخوان ران و درازترین استخوان بدن است.

این استخوان منشا و محل اتصال بسیاری از عضلات و لیگامان هاست و آن را می توان به سه قسمت پروگزیمال، تنه (شفت) و دیستال تقسیم کرد.

در این مقاله به آناتومی فمور، اتصالات آن، تنه، لندمارک ها و نکات بالینی خواهیم پرداخت.

پروگزیمال فمور

قسمت پروگزیمال فمور با استابولوم لگن مفصل شده و مفصل هیپ را تشکیل می دهد.

قسمت پروگزیمال شامل سر، گردن و دو زائده ی استخوانی (تروکانتر های بزرگ و کوچک) هست. همچنین دو برآمدگی وجود دارد که تروکانتر ها را به یکدیگر متصل می کند: خط اینترتروکانتریک در قدام و ستیغ تروکانتریک در خلف.

• سر: با استابولوم لگن مفصل شده و مفصل هیپ را تشکیل می دهد. سطح صافی دارد که توسط غضروف مفصلی پوشانده می شود (به جز یک قسمت تو رفته که فووآ نامیده می شود و لیگامنتوم ترس (لیگامان سر فمور) به آن متصل می شود).
• گردن: سر و تنه ی فمور را به یکدیگر متصل می کند. گردن فمور یک ساختار استوانه ایست که در جهت فوقانی-مدیال برجسته می شود. گردن زاویه ی ۱۳۵ درجه ای با تنه دارد. این زاویه باعث افزایش دامنه ی حرکتی در مفصل هیپ می شود.
• تروکانتر بزرگ: لترال ترین زائده ی قابل لمس استخوان فمور که از سطح قدامیِ لترالِ گردن برجسته می شود.

محل اتصال بسیاری از عضلات ناحیه ی گلوتئال مانند عضله های گلوتئوس مدیوس، گلوتئوس مینیموس و پیریفورمیس بوده و عضله ی واستوس لترالیس از این محل نشات می گیرد.

• • شکستگی از نوع کنده شدن در تروکانتر بزرگ می تواند در اثر انقباض شدید گلوتئوس مدیوس رخ دهد.
• تروکانتر کوچک: کوچک تر از تروکانتر بزرگ بوده و از طرف خلفی-مدیال فمور و درست از زیر محل اتصال گردن و تنه برجسته می شود.
  • این برجستگی محل اتصالی برای عضله ی ایلیوپسواس است.
  • انقباض شدید عضله ی ایلیوپسواس می تواند باعث شکستگی از نوع کنده شدن در تروکانتر کوچک شود.
• خط اینترتروکانتریک: یک برآمدگی استخوانی که در جهت تحتانی-مدیال در سطح قدامی فمور حرکت می کند و بین دو تروکانتر گسترش یافته است. بعد از اینکه از تروکانتر کوچک در سطح خلفی می گذرد، خط پکتینه آل نامیده می شود.
  • این خط محل اتصال قوی ترین لیگامان مفصل هیپ، یعنی لیگامان ایلیوفمورال است.
  • همچنین خط اینترتروکانتریک محل اتصال قدامی کپسول مفصل هیپ است.
• ستیغ اینترتروکانتریک: همانند خط اینترتروکانتریک این ستیغ یک برجستگی استخوانیست که هر دو تروکانتر را به یکدیگر متصل می کند. این ستیغ در سطح خلفی فمور قرار گرفته است. یک توبرکل گرد در نیمه ی فوقانی آن وجود دارد که توبرکل مربعی (تکمه ی مربعی) نامیده شده و محل اتصال عضله ی مربع رانی (کوادراتوس فموریس) می باشد.