غده ی تیموس

غده ی تیموس ارگانی صورتی رنگ و لنفی لوبوله واقع در حفره ی توراسیک و گردن است. در بالغین در توسعه ی سیستم ایمنی نقش دارد. پس از بلوغ سایز آن کوچک شده و با چربی جایگزین می شود.

از نظر جنین شناسی غده ی تیموس از پاچ حلقی سوم مشتق شده است.

در این مقاله به آناتومی غده ی تیموس، ساختار، موقعیت و عروق آن می پردازیم.

ساختار آناتومیکی

غده ی تیموس دارای شکل مسطح نامتقارن با ساختاری لوبولار است. لوبول ها از یک سری فولیکول ها تشکیل شده اند که شامل اجزاء مدولاری و کورتیکال هستند.

• بخش کورتیکال: در هر فولیکول به صورت محیطی واقع شده است. عمدتا از لنفوسیت ها تشکیل شده و با سلول های رتیکولار اپی تلیال ساپورت شده است.
• بخش مدولار: در هر فولیکول به صورت مرکزی واقع شده است. شامل لنفوسیت های کمتری از کورتکس است و تعداد سلول های اپی تلیال بیشتری دارد. جسمک های هاسال نیز وجود دارند. ردیف های متمرکزی هم از سلول های رتیکولار اپی تلیال وجود دارد که عملکرد آن ها نامشخص است.

موقعیت

این غده عمدتا در قسمت مدیاستینوم فوقانی توراکس و خلف مانوبریوم قرار دارد با این وجود، در بعضی افراد می تواند به طور فوقانی تا گردن (تا جایی که به غده ی تیروئید می رسد) و به طور تحتانی تا مدیاستینوم قدامی (تا جایی که به فیبروز پریکارد می رسد) توسعه یابد.

عروق

غده ی تیموس از طریق شریان های بین دنده ای قدامی و شاخه های کوچکی از شریان های توراسیک داخلی خونرسانی می شود. خون های وریدی به براکیوسفالیک چپ و ورید های توراسیک داخلی تخلیه می شوند.