مثلث فمورال
مثلث فمورال یک ناحیه گود در قسمت قدامی ران می باشد. بسیاری از ساختارهای بزرگ عصبی-عروقی از این ناحیه عبور می کنند و می توانند از طریق این مثلث به آسانی در دسترس قرار گیرند. بنابراین این ناحیه علاوه بر اهمیت آناتومیکی از لحاظ بالینی نیز مهم است.
در این مقاله ما نگاهی به مرز ها، اجزا و نکات بالینی مثلث فمورال خواهیم داشت.
مرز ها
چون این ناحیه مثلثی شکل است، بنابراین، سه لبه دارد:
- لبه ی فوقانی: به وسیله ی لیگامان اینگوینال، لیگامانی که از خار ایلیاک فوقانی قدامی به سمت تکمه ی پوبیس امتداد می یابد، تشکیل شده است.
- لبه ی لترال: از لبه ی مدیال عضله ی سارتوریوس تشکیل شده است.
- لبه ی مدیال: از لبه ی مدیال عضله ی ادداکتور لونگوس تشکیل شده است. قسمتی از این عضله قسمتی از کف مثلث را نیز تشکیل می دهد.
توجه: برخی منابع لبه ی لترال اداکتور لونگوس را بعنوان لبه ی مدیال مثلث فمورال قلمداد می کنند. گرچه در بیشتر موارد، لبه ی مدیال عضله اداکتور لونگوس را به عنوان لبه ی مدیال مثلث فمورال در نظر می گیرند و این تعریف مبنایی است که ما با آن جلو می رویم.
همچنین این مثلث یک کف و یک سقف دارد:
- سقف مثلث فمورال از فاسیا لاتا تشکیل شده است.
- قاعده ی مثلث فمورال از عضلات پکتینئوس، ایلیوپسواس و اداکتور لونگوس تشکیل شده است.
لیگامان اینگوینال به عنوان یک فلکسور رتیناکولوم عمل می کند و اجزای درون مثلث اینگوینال را در هنگام فلکشن به سمت لگن حمایت می کند.
محتویات
مثلث فمورال حاوی تعدادی از ساختارهای عروقی و عصبی بزرگ اندام تحتانی است. محتویات آن از سمت لترال به مدیال شامل:
- عصب فمورال: بخش قدامی ران را عصب دهی می کند و شاخه‌ها حسی به سمت پا و ساق می‌فرستد.
- شریان فمورال: مسئول خونرسانی بخش اعظم اندام تحتانی می باشد.
- ورید فمورال: ورید صافن بزرگ در داخل مثلث فمورال، به ورید فمورال تخلیه می شود.
- کانال فمورال: ساختاری که حاوی گره ها و عروق لنفی عمقی می باشد.
شریان، ورید و کانال فمورال درون یک کمپارتمانی از جنس فاشیا بنام غلاف فمورال احاطه شده‌اند.
یک روش مناسب برای به خاطر سپردن اجزای این کانال استفاده از عبارت مخفف شده ی NAVEL است:
N: عصب
A: شریان
V: ورید
E: فضای خالی (مهم است چرا که به ورید و عروق لنفی اجازه می دهد که متسع شوند، بنابراین می‌توانند از عهده هر میزان از جریان خون بر بیایند.)
L: کانال لنفی
نکات بالینی
نبض فمورال
درست در زیر محلی که شریان فمورال از لیگامان اینگوینال عبور می کند، می توان آن نقطه را برای سنجش نبض فمورال مورد لمس قرار داد. شریان فمورال دقیقاً از وسط فاصله سمفیز پوبیس و خار ایلیاک فوقانی قدامی گذر می کند که تحت عنوان نقطه ی مید اینگوینال شناخته می شود.
نکات بالینی
دسترسی به شریان فمورال
شریان فمورال به صورت سطحی در درون مثلث فمور ران قرار گرفته است و بنابراین دسترسی به آن آسان می باشد. که این ویژگی این شریان را، برای انواع مختلفی از پروسیجرهای بالینی مطلوب می سازد.
یکی از این پروسیجر ها آنژیوگرافی قلبی می باشد. در این پروسیجر، کاتتری بلند و نازک از درون شریان فمورال عبور داده می شود. این کاتتر(تیوب) به سمت شریان ایلیاک خارجی سپس شریان ایلیاک مشترک و آئورت و در نهایت درون عروق کرونری هدایت می شود و یک ماده ی رنگی حاجب به درون عروق کرونری تزریق می شود و هرگونه ضعف دیواره یا انسداد می تواند به وسیله تصویربرداری اشعه ایکس مشاهده شود.
نکات بالینی
هرنی فمورال
یک فتق بعنوان شرایطی که یک قسمت از یک ارگان جا به جا شود و از طریق دیواره حفره‌ای که محتوی آن ارگان است، به سمت بیرون برجسته شود، تعریف می شود.
در کیس فتق فمورال، قسمتی از روده به درون کانال فمورال، واقع در زیر لیگامان اینگوینال هل داده می شود.
این فتق در بالین به شکل یک توده یا برجستگی در ناحیه مثلث فمورال مشاهده می شود که معمولاً به مداخله ی جراحی برای درمان نیاز است.
اشتراک گذاری این مطلب
برچسب:ناحیه های اندام تحتانی
