عضله ها و فاسیای دیواره ی خلفی شکم
دیواره ی خلفی شکم یک ناحیه ی آناتومیک پیچیده است که از مهره های لومبار، کمربند لگنی، عضله های خلفی شکم و فاسیای آنها تشکیل می شود. عروق بزرگ، اعصاب و ارگان ها که در سطح داخلی دیواره ی خلفی قرار گرفته اند.
در این مقاله عضله ها و فاسیای دیواره ی خلفی شکم را بررسی خواهیم کرد.
عضله های دیواره ی خلفی شکمعضله های دیواره ی خلفی شکم
۵ عضله در دیواره ی خلفی شکم قرار گرفته اند: ایلیاکوس، پسواس (سواس) ماژور، پسواس مینور، مربع کمری و دیافراگم. در ادامه با جزئیات بیشتری به بررسی اتصالات، عملکرد و عصب دهی این عضلات خواهیم پرداخت.
۱٫عضله مربع کمری
عضله مربع کمری به صورت لترال در دیواره ی خلفی قرار گرفته است. این ساختار یک صفحه ی عضلانی ضخیم است که شکل چهارضلعی دارد. این عضله بر روی عضله پسواس ماژور قرار گرفته است.
- اتصالات: فیبر هایش از کرست ایلیاک و لیگامان ایلیولومبار نشات گرفته و با حرکت در جهت فوقانی-داخلی به زوائد عرضی مهره های L1-L4 و لبه ی تحتانی دنده ی ۱۲ می چسبد.
- عملکرد: اکستنشن و لترال فلکشن ستون مهره ها. علاوه بر این، عضله ی مربع کمری دنده ی ۱۲ را به هنگام دم، ثابت می کند تا انقباض دیافراگم به هدر نرود.
- عصب دهی: شاخ های قدامی اعصاب L1-L3
2.پسواس مینور
این عضله فقط در ۶۰% انسان ها وجود دارد و در قدام پسواس ماژور قرار گرفته است.
- اتصالات: از تنه ی مهره های T12-L1 نشات گرفته و به یک برآمدگی در شاخ فوقانی استخوان پوبیس(خط پکتینه آل) متصل می شود.
- عملکرد: فلکشن ستون مهره ها.
- عصب دهی: شاخ قدامی عصب L1
3.ایلیاکوس
این عضله در قسمت تحتانی دیواره ی خلفی شکم قرار گرفته است. عضله ایلیاکوس با پسواس ماژور ترکیب شده و عضله ی ایلیوپسواس (عضله ی مسئول فلکشن ران) را تشکیل می دهند.
- اتصالات: از سطح حفره ی ایلیاک و خار خاصره ی قدامی تحتانی نشات می گیرد. فیبر های آن با تاندون پسواس ماژور ترکیب شده و به تروکانتر کوچک فمور متصل می شود.
- عملکرد: فلکشن ران در مفصل لگن
- عصب دهی: اعصاب فمورال(L2-L4)
اتصالات عضله های دیواره ی خلفی شکم۴٫دیافراگم
قسمت خلفی دیافراگم را می توان قسمتی از دیواره ی خلفی شکم در نظر گرفت. در مقالات قبلی سایت به تفصیل در مورد دیافراگم صحبت کرده ایم و می توانید از اینجا به کامل ترین مقاله در مورد دیافراگم دسترسی داشته باشید.
در مورد دیافراگم بیشتر بدانید.
نکات بالینی
علامت پسواس
علامت پسواس یک علامت بالینی است که نشان دهنده ی تحریک گروه عضلات ایلیوپسواس می باشد. این نشانه با فلکشن ران در لگن خود را نشان می دهد. اگر بیمار اظهار کند که در قسمت تحتانی شکم درد دارد، نتیجه ی تست مثبت است.
علامت پسواس در طرف راست می تواند نشان دهنده ی آپاندسیت باشد، زیرا به هنگام انقباض ایلیوپسواس با آپاندیس ملتهب تماس پیدا کرده و درد ایجاد می کند.
فاسیای دیواره ی خلفی شکم
یک لایه ی فاسیا بین صفاق جداری و عضلات دیواره ی خلفی شکم قرار دارد. این فاسیا در ادامه با فاسیای عرضی دیواره ی قدامی-خارجی شکم ممتد می شود.
با اینکه فاسیا یک ساختار آناتومیک یکپارچه است، بهتر است با توجه به ساختاری که آنرا می پوشاند نامگذاری شود.
۱٫فاسیای پسواس
این فاسیا عضله پسواس ماژور را می پوشاند. از طرف مدیال به مهره های لومبار متصل می شود و از لترال با فاسیای توراکولومبار و از پایین با فاسیای ایلیاک ممتد می شود.
۲٫فاسیای توراکولومبار
فاسیای توراکولومبار از ۳ لایه تشکیل شده است: خلفی، میانی و قدامی. عضلاتی که بین این ۳ لایه قرار دارند شامل:
- مربع کمری: بین لایه های قدامی و میانی
- عضله های عمقی پشت: بین لایه های میانی و خلفی
لایه ی خلفی بین دنده ی ۱۲ و کرست ایلیاک، به صورت خلفی، کشیده می شود. در لترال فاسیا با عضله های مایل داخلی و عرضی شکم تماس دارد ولی با مایل خارجی تماسی ندارد. همزمان با این اتصالات این فاسیا عضله ی لاتیسموس دورسی را می پوشاند.
لایه ی قدامی به سطح قدامی زوائد عرضی نخاع لومبار، دنده ی ۱۲ و ایلیاک کرست متصل می شود. در لترال فاسیا با منشا آپونوروزیِ عضله ی عرضی شکم ممتد می شود. در قسمت فوقانی فاسیا ضخیم تر می شود تا لیگامان قوسی لترال را که مفاصل ایلیولومبار را در قسمت تحتانی به یکدیگر متصل می سازد، تشکیل دهد.
لایه های فاسیای توراکولومبار و فاسیای پسواساشتراک گذاری این مطلب
برچسب:عضله های شکم
