استخوان های پا: تارسال، متاتارسال و فالانژ ها
- ارسال شده توسط کسری جعفری
- دسته بندی استخوان های اندام تحتانی, اندام تحتانی
- تاریخ آوریل 8, 2020
- نظرات 0 نظر
استخوان های پا برای بافت نرم حمایت مکانیکی ایجاد کرده و به پا کمک می کنند تا وزن بدن را زمان که فرد ایستاده، تحمل کند.
استخوان های پا را می توان به ۳ دسته تقسیم کرد:
- استخوان های تارسال: شامل ۷ استخوان با شکل های متفاوت که در پروگزیمال پا و مفصل مچ پا قرار گرفته اند.
- استخوان های متاتارسال: استخوان های فالانژ را به تارسال متصل می کنند. ۵ استخوان تارسال داریم، برای هر انگشت یکی.
- استخوان های فالانژ: استخوان هایی هستند که انگشتان پا را تشکیل می دهند. هر انگشت پا ۳ استخوان فالانژ دارد: پروگزیمال، میانی و دیستال (به جز انگشت شست پا که فقط ۲ استخوان فالانژ دارد).
همچنین پا را می توان به ۳ ناحیه تقسیم کرد:
- هیند فوت (پای خلفی): تالوس و کالکانئوس
- مید فوت (پای میانی): ناویکولار، کوبوئید و کونئیفرم
- فور فوت (پای قدامی): متاتارسال ها و فالانژ ها
در این مقاله به آناتومی استخوان های پا، لندمارک های استخوانی، مفاصل و نکات بالینی آنها خواهیم پرداخت.
استخوان های تارسال
استخوان های تارسال پا در ۳ ردیف پروگزیمال، میانی و دیستال قرار گرفته اند.
گروه پروگزیمال
استخوان های تارسال پروگزیمال شامل تالوس (قاپ) و کالکانئوس (پاشنه). این دو استخوان یک چارچوب استخوانی اطراف پروگزیمال مچ پا می سازند.
۱٫ تالوس (قاپ)
تالوس فوقانی ترین استخوان تارسال است. این استخوان وزن کل بدن را به پا و پاشنه منتقل می کند. تالوس در ۳ جا مفصل تشکیل می دهد:
- مفصل مچ پا: در قسمت فوقانی تالوس و بین تالوس و استخوان های ساق پا (تیبیا و فیبولا).
- مفصل ساب تالار: در قسمت تحتانی تالوس و بین تالوس و کالکانئوس.
- مفصل تالوناویکولار: در قسمت قدامی تالوس و بین تالوس و ناویکولار.
کار اصلی تالوس انتقال نیروی وزن از تیبیا به کالکانئوس است. تالوس در قدامی نسبت به خلف عریض تر است و این ویژگی باعث افزایش ثبات مفصل مچ پا می شود.
با وجود اینکه لیگامان های زیادی به تالوس متصل می شوند ولی هیچ عضله ای از آن نه منشا می گیرد و نه به آن متصل می شود. این بدان معناست که احتمال نکروز آواسکولار زیاد است، زیرا خونرسانی آن به ساختار های فاسیایی وابسته است.
۲٫ کالکانئوس (پاشنه)
کالکانئوس بزرگ ترین استخوان تارسال است و در زیر تالوس پاشنه را می سازد. کالکانئوس در ۲ جا مفصل تشکیل می دهد:
- مفصل ساب تالار (تالوکالکانئال): در قسمت فوقانی کالکانئوس و بین کالکانئوس و تالوس.
- مفصل کالکانئوکوبوئید: در قسمت قدامی کالکانئوس و کوبوئید.
کالکانئوس به طرف خلف برجسته شده و وزن بدن را به پاشنه منتقل می کند. سطح خلفی کالکانئوس با توبروزیته ی کالکانئال مشخص می شود، نقطه ای که محل اتصال تاندون آشیل است.
گروه میانی
ردیف میانی استخوان های تارسال شامل یک استخوان می باشد، استخوان ناویکولار (ناوسان).
۳٫ ناویکولار (ناوسان)
این استخوان در مدیال پا قرار گرفته و با تالوس در خلف، با هر ۳ استخوان کونئیفرم در قدام و با استخوان کوبوئید در لترال مفصل می شود. در سطح پلانتار استخوان ناویکولار، توبروزیته ای برای اتصال قسمتی از تاندون تیبیالیس خلفی وجود دارد.
گروه دیستال
در ردیف دیستال ۴ استخوان تارسال وجود دارد: کوبوئید (مکعبی)، و ۳ استخوان کونئیفرم (میخی). این استخوان ها با استخوان های متاتارسال مفصل می شوند.
۴٫ کوبوئید (مکعبی)
کوبوئید که در لترال قرار گرفته، در قدام کالکانئوس و خلف متاتارسال های چهارم و پنجم است. در سطح پلانتار کوبوئید یک شیار برای عبور تاندون فیبولاریس لانگوس وجود دارد.
۵٫ کونئیفرم (میخی)
هر سه استخوان کونئیفرم (لترال، میانی و مدیال) گُوِه شکل هستند (به همین دلیل در فارسی علاوه بر استخوان میخی به آنها استخوان گوه ای نیز می گویند). این ۳ استخوان با ناویکولار در خلف و با متاتارسال ها در قدام مفصل می شوند. شکل استخوان ها کمک می کند تا یک قوس عرضی در پا ایجاد شود.
همچنین استخوان های کونئیفرم محل اتصال عضلات متعددی هستند:
- کونئیفرم مدیال: تیبیالیس قدامی، قسمتی از تیبیالیس خلفی و فیبولاریس لانگوس.
- کونئیفرم لترال: فلکسور هالوسیس برویس.
نکات بالینی
شکستگی های تالوس و کالکانئوس
تالوس و کالکانئوس در پروگزیمال پا و مچ پا قرار گرفته اند و نقش مهمی در انتقال وزن بدن به زمین دارند. این دو استخوان شایع ترین استخوان های پا هستند که دچار شکستگی می شوند.
تالوس
شکستگی های تالوس عمدتا در گردن تالوس رخ می دهند (۵۰% موارد) اما امکان دارد در تنه یا زائده ی لترال نیز رخ دهد. شکستگی های سر تالوس چندان شایع نیستند.
- شکستگی های گردن: عمدتا در اثر ضربات شدید ناشی از دورسی فلکشن شدید پا رخ می دهند. گردن تالوس به تیبیا فشار می آورد و می شکند. در این شکستگی شاید خون رسانی به تالوس مختل شده و باعث نکروز آواسکولار شود.
- شکستگی های تنه: معمولا در پرش از ارتفاع رخ می دهد.
در هر نوع شکستگی تالوس مالئول های پا تکه های شکسته را در کنار یکدیگر نگه می دارند و مانع از جابجایی تکه های شکسته می شوند.
کالکانئوس
کالکانئوس عمدتا در اثر فشار عمودی می شکند و شایع ترین مکانیسم شکستگی افتادن از ارتفاع می باشد. بیماران دچار شکستگی کالکانئوس را باید از لحاظ وجود شکستگی های مهره های لومبار یا اندام تحتانی بررسی کرد.
این استخوان می تواند در اثر شکستگی به چندین تکه تقسیم شود که باعث می شود در گرافی کالکانئوس کوتاه تر ولی عریض دیده شود.
حتی بعد از درمان نیز مشکلات بسیاری برای فرد پیش می آید. معمولا مفصل ساب تالار آسیب می بیند و باعث ایجاد آرتریت در این مفصل می شود. بیمار حین اینورشن و اورشن درد خواهد داشت و راه رفتن بر روی زمین ناهموار همراه با درد خواهد بود. مفصل کالکانئوکوبوئید نیز می تواند آسیب ببیند.
استخوان های متاتارسال
متاتارسال ها در فورفوت و بین تارسال و فالانژ ها قرار گرفته اند. این استخوان ها را از ۱ تا ۵ شماره گذاری می کنند (مدیال به لترال).
استخوان های متاتارسال ساختار مشابه دارند. آنها در سطح دورسال محدب هستند و به ترتیب (دیستال به پروگزیمال) از یک سر، تنه و قاعده تشکیل شده اند.
این استخوان ها ۳ یا ۴ مفصل تشکیل می دهند:
- مفاصل تارسومتاتارسال: در پروگزیمال و بین قاعده ی متاتارسال ها و استخوان های تارسال.
- مفاصل اینترمتاتارسال: در لترال و بین متاتارسال ها و متاتارسال های همسایه.
- مفاصل متاتارسوفالانژیال: در دیستال و بین سر متاتارسال ها و پروگزیمال فالانژ ها
نکات بالینی
شکستگی های استخوان های متاتارسال
شکستگی های متاتارسال با ۳ مکانیسم عمده رخ می دهند:
- شایع ترین مکانیسم شکستگی ضربه مستقیم به پاست، معمولا وقتی رخ می دهد که شی سنگینی روی پا می افتد.
- یک راه دیگر آسیب متاتارسال شکستگی استرسی است، یک شکستگی ناقص که در اثر فشار و استرس مداوم به استخوان رخ می دهد. این شکستگی در ورزشکاران شایع بوده و عمدتا در گردن متاتارسال دوم و سوم و پروگزیمال متاتارسال پنجم رخ می دهد.
- استخوان های متاتارسال همچنین در اثر اینورشن شدید پا نیز می شکنند. اگر اینورشن خیلی شدید باشد می تواند باعث پارگی عضله ی فیبولاریس برویس از قاعده ی متاتارسال پنجم هم بشود.
استخوان های فالانژ
فالانژ ها استخوان های انگشتان پا هستند. انگشت های دوم تا پنجم همگی فالانژ های پروگزیمال، میانی و دیستال دارند ولی انگشت شست پا فقط ۲ فالانژ پروگزیمال و دیستال دارد.
فالانژ ها در ساختار شبیه متاتارسال ها هستند، هر کدام از قاعده، تنه و سر تشکیل شده اند.
اشتراک گذاری این مطلب
ممکن است همچنین دوست داشته باشید
استخوان فیبولا (نازک نی)
فیبولا استخوانیست که در لترال استخوان تیبیا قرار گرفته است. اصلی ترین کار فیبولا ایجاد محلی است برای اتصال ماهیچه ها و نقشی در تحمل وزن بدن ندارد. فیبولا سه مفصل اصلی دارد: مفصل تیبیوفیبولار پروگزیمال: با کندیل لترال تیبیا …
استخوان تیبیا (درشت نی)
استخوان تیبیا یا همان درشت نی مهم ترین استخوان ساق پا می باشد. این استخوان بعد از فمور بزرگترین استخوان بدن بوده و نقش بسیار مهمی در حمل وزن کل بدن دارد. در این مقاله به آناتومی تیبیا، لندمارک های …
استخوان پاتلا (کشکک)
استخوان پاتلا (کشکک) در قدام مفصل زانو و در شیار پاتلوفمورال استخوان فمور قرار گرفته است. سطح فوقانی پاتلا به تاندون چهار سر و سطح تحتانی به لیگامان پاتلار متصل شده است. پاتلا یک استخوان سزاموئیدی است، زیرا درون تاندون …