مثلث قدامی گردن
مثلث قدامی گردن ناحیه ایست که در قدام گردن قرار گرفته است.
در این مقاله به آناتومی مثلث قدامی گردن، لبه ها، محتویات و زیر مجموعه های آن خواهیم پرداخت.
توجه: باید به این نکته توجه گردد که تمامی مثلث هایی که در ادامه در مورد آنها بحث خواهد شد، جفت بوده و در هر دو طرف راست و چپ گردن قرار گرفته اند.
لبه ها
لبه (ضلع) های این مثلث:
- لبه ی فوقانی: لبه ی تحتانی استخوان مندیبل
- لبه ی لترال: لبه ی قدامی ماهیچه ی استرنوکلیدوماستوئید
- لبه ی مدیال: میدلاین گردن
فاسیای پوشاننده (Investing fascia) سقف و فاسیای احشایی کف این مثلث را تشکیل می دهد. خود این مثلث به ۴ مثلث کوچکتر تقسیم می شود که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
محتویات
محتویات مثلث قدامی شامل عضلات، اعصاب، شریان ها، ورید ها و گره های لنفی است.
عضله ها در این قسمت از گردن با توجه به محل قرارگیری شان نسبت به استخوان هایوئید تقسیم بندی می شوند. عضلات سوپراهایوئید در بالای استخوان هایوئید و عضلات اینفراهایوئید در پایین استخوان هایوئید قرار گرفته اند.
عضلات سوپراهایوئید | عضلات اینفراهایوئید |
اموهایوئید استرنوهایوئید تایروهایوئید استرنوتایروئید | استایلوهایوئید دی گاستریک مایلوهایوئید جنیوهایوئید |
چندین ساختار عروقی مهم در این مثلث قرار گرفته است. شریان کاروتید مشترک در این مثلث به دو شاخه ی خارجی و داخلی تقسیم می شود. ورید ژوگولار داخلی نیز در این ناحیه قرار گرفته است.
اعصاب کرانیال متعددی در این مثلث قرار دارند. بعضی از این اعصاب بدون هیچ کار خاصی از این مثلث عبور می کنند ولی بعضی دیگر ساختار های درون مثلث را عصب دهی می کنند. اعصابی که در مثلث قدامی گردن قرار دارند شامل: اعصاب فاسیال (VII)، گلوسوفارنژیال (IX)، واگ (X)، اکسسوری (XI)، و هایپوگلوسال (XII) می باشند.
زیر مجموعه ها
مثلث قدامی گردن خود به ۴ مثلث تقسیم می شود:
مثلث کاروتید
لبه های مثلث کاروتید شامل ساختار های زیر است:
- لبه ی فوقانی: شکمچه ی خلفی عضله ی دی گاستریک.
- لبه ی لترال: لبه ی مدیال عضله ی استرنوکلیدوماستوئید
- لبه ی تحتانی: شکمچه ی فوقانی عضله ی اموهایوئید
محتویات اصلی مثلث کاروتید شامل شریان کاروتید مشترک، ورید ژوگولار داخلی و اعصاب هایپوگلوسال و واگ هست.
نکات بالینی
کاربرد های بالینی مثلث کاروتید
در مثلث کاروتید اغلب عروق و اعصاب سطحی بوده و به وسیله ی جراحی می توان به آنها دسترسی داشت. شریان های کاروتید، ورید ژوگولار داخلی، اعصاب واگ و هایپوگلوسال هدف عمده ی این جراحی هاست.
مثلث کاروتید همچنین حاوی سینوس کاروتید است، قسمتی از شریان های کاروتید مشترک و داخلی که متسع است. این سینوس سلول های حسی خاصی را دارد که به آنها بارورسپتور (فشارسنج) می گویند. بارورسپتور ها کشیدگی دیوار سینوس کاروتید را به عنوان معیاری برای سنجش فشار خون درنظر می گیرند. عصب گلوسوفارنژیال اطلاعات آنها را به مغز می رساند و فشار خون را تعدیل می کند.
در بعضی افراد بارورسپتور ها شدیدا به کشش حساس هستند. در این بیماران فشار خارجی به سینوس کاروتید باعث کاهش ضربان و فشار خون می شود. خونرسانی مغز مختل شده و سنکوپ رخ می دهد. در این بیماران نباید ضربان را از طریق شریان کاروتید بررسی نمود.
مثلث ساب منتال
مثلث ساب منتال در گردن و زیر چانه قرار گرفته است. این مثلث حاوی گره های لنفاوی ساب منتال است. این گره ها فیلتراسیون مایع لنفی ای را که از زبان و کف دهان درناژ می شوند، به عهده دارد.
لبه های آن شامل:
- لبه ی تحتانی: استخوان هایوئید
- لبه ی مدیال: میدلاین گردن
- لبه ی لترال: شکمچه ی قدامی عضله ی دی گاستریک
قاعده ی مثلث ساب منتال توسط عضله ی مایلوهایوئید که از مندیبل تا هایوئید کشیده می شود، ساخته شده است.
مثلث ساب مندیبولار
مثلث ساب مندیبولار زیر تنه ی مندیبل قرار گرفته است. این مثلث حاوی غده ی ساب مندیبولار و گره های لنفاوی هست. شریان و ورید فاسیال همچنین از این ناحیه می گذرند.
لبه های مثلث ساب مندیبولار شامل:
- لبه ی فوقانی: تنه ی مندیبل
- لبه ی قدامی: شکمچه ی قدامی عضله ی دی گاستریک
- لبه ی خلفی: شکمچه ی خلفی عضله ی دی گاستریک
مثلث ماهیچه ای
مثلث ماهیچه ای تحتانی ترین مثلث می باشد. با اینکه این ناحیه یک مثلث نامیده می شود ولی در حقیقت ۴ ضلع دارد. این مثلث حاوی عضله های اینفراهایوئید، حلق، غده های تیروئید و پاراتیروئید هست.
لبه های این مثلث شامل:
- لبه ی فوقانی: استخوان هایوئید
- لبه ی مدیال: میدلاین گردن
- لبه ی فوقانی-لترال: شکمچه ی فوقانی عضله ی اموهایوئید
- لبه ی تحتانی-لترال: قسمت تحتانی عضله ی استرنوکلیدوماستوئید
اشتراک گذاری این مطلب
