جمجمه

جمجمه یک ساختار استخوانیست که از صورت حفاظت کرده و یک حفره ی محافظ برای مغز ایجاد می‌کند. جمجمه از تعداد زیادی استخوان که از طریق استخوانی شدن بین غشایی تشکیل شده اند، ایجاد شده و از طریق سوچور ها به هم متصلند. این مفاصل در بزرگسالی به یکدیگر متصل می شوند که این امر این اجازه را به مغز می‌دهند که در جوانی نیز رشد داشته باشد.

استخوان‌های صورت به دو دسته تقسیم می‌شوند:

۱-استخوان‌های کرانیوم(که خود به دو دسته تقسیم می‌شود: کالواریوم یا همان قسمتی که سقف جمجمه را تشکیل می‌دهد و دومی دسته استخوان های قاعده کرانیوم)

۲-استخوان‌های صورت

کرانیوم

کرانیوم(که گاهی نوروکرانیوم نیز نامیده می‌شود) از سطح فوقانی جمجمه تشکیل شده است. کرانیوم مغز‌، مننژ و رگ های مغزی را نگهداری و حفاظت می‌کند.

از لحاظ آناتومیکال کرانیوم به دو قسمت سقف(همان کالواریوم) و قاعده تقسیم بندی می‌شود.

کالواریوم

متشکل از استخوان های فرونتال‌، اکسیپیتال و دو استخوان پاریتال

قاعده

از شش استخوان فرونتال‌، اسفنویید‌، اتمویید‌، اکسیپیتال‌، پریتال و تمپورال تشکیل یافته است.

این استخوان‌ها بسیار مهم هستند چرا که سطح مفصلی برای اتصال اولین مهره گردن(اطلس) و استخوان ‌های صورت و همچنین استخوان مندیبل‌(استخوان فک) ایجاد می‌کنند.

صورت

استخوان ‌های صورت(که ویسرو‌کرانیوم نیز نامیده می‌شوند) از بافت نرم صورت محافظت می‌کنند. همچنین شکل ظاهری صورت را مشخص می‌سازند.

از ۱۴ استخوان مجزا که به استخوان اوربیت‌، نازال و حفره ی دهانی متصل می‌شوند و سینوس‌ها تشکیل شده است. گاهی استخوان فرونتال‌، که یکی از استخوان‌های کالواریا می‌باشد، نیز جزو استخوان های صورت به شمار می‌رود.

استخوان‌های صورت عبارتند از:

زایگوماتیک‌(۲تا)

استخوان گونه را ایجاد کرده و با استخوان‌های فرونتال‌، اسفنویید‌، تمپورال و ماگزیلا مفصل می‌شود.

لاکریمال(۲تا)

کوچکترین استخوان‌های صورت هستند. این استخوان قسمتی از دیواره ی داخلی اوربیت را ایجاد می‌کند.

نازال(۲تا)

دو استخوان باریک که در پل بینی قرار گرفته اند.

کونکاهای تحتانی بینی(۲تا)

در حفره بینی قرار گرفته و سطح تماس حفره بینی با هوا را افزایش می‌دهند در نتیجه میزان تماس هوا با دیواره های حفره را افزایش می دهند.

پالاتین(۲تا)

در عقب حفره چشم قرار گرفته و قسمتی از کام سخت را می‌سازند.

ماگزیلا(۲تا)

قسمتی از فک فوقانی و کام سخت را تشکیل می‌دهند.

ومر

سطح خلفی سپتوم بینی را می‌سازد

مندیبل(فک)

با استخوان تمپورال در قاعده ی کرانیوم مفصل شده و مفصل تمپورومندیبولار را ایجاد می‌کند.

سوچور های جمجمه

سوچورها نوع خاصی از مفصل هستند که مختص جمجمه اند. سوچورها بدون حرکت هستند و حوالی بیست سالگی کاملا بسته می‌شوند. سوچور ها از لحاظ بالینی اهمیت بالایی دارند چرا که نقاط ضعف استخوان چه در کودکی و چه در بزرگسالی محسوب می‌شوند.

سوچورهای اصلی بزرگسالی عبارتند از:

کرونال

استخوان فرونتال را به دو استخوان پاریتال متصل می‌سازد

ساژیتال

که دو استخوان پاریتال را به هم متصل می‌سازند

لامبدوبید

که استخوان اکسیپیتال را به دو استخوان پاریتال متصل می‌سازد

در نوزادان تازه متولد شده عدم بسته شدن کامل سوچور ها سبب ایجاد فواصل بین غشایی مابین استخوان‌ها می‌شوند که فونتانل نام دارند. دو تا از فونتانل های اصلی عبارتند از فونتانل فرونتال(که مابین فاصله درز کرونال و ساژیتال قرار دارد) و فونتانل اکسیپیتال (که مابین درز ساژیتال و لامبدویید قرار دارد)