مدیاستینوم خلفی

مدیاستینوم (میان سینه) قسمت میانی حفره ی توراسیک است که بین دو کیسه ی جنبی قرار گرفته است. اکثر ارگان های توراسیک را دربرگرفته و مانند مجرایی برای عبور ساختار هایی که تلاش می کنند به شکم برسند، عمل می کنند.

از لحاظ آناتومیکی مدیاستینوم توسط خطی فرضی که از زاویه ی استرنال به مهره ی T4 کشیده شده، به دو قسمت تقسیم شده است.

مدیاستینوم فوقانی که از بالای خط فرضی شروع می شود و در دهانه ی فوقانی توراکس پایان می یابد.

مدیاستینوم تحتانی که از پایین خط فرضی شروع می شود و در دیافراگم تمام می شود.

در این درس به آناتومی مدیاستینوم خلفی خواهیم پرداخت.

مرز های مدیاستینوم خلفی

مدیاستینوم خلفی توسط ساختار های زیر محدود شده است:

• لترال: پلورای مدیاستینال (قسمتی از غشای پلور جداری)
• قدام: پریکاردیوم
• خلف: مهره های T5-T12
• سقف: خط فرضی که بین زاویه ی استرنال و مهره ی T4 کشیده شده است.
• کف: دیافراگم

آئورت توراسیک

آئورت توراسیک (نزولی) ادامه ی قوس آئورتی است که از لبه ی تحتانی مهره ی T4 شروع می شود. در لبه ی تحتانی مهره ی T12 آئورت توراسیک به آئورت شکمی تبدیل می شود و از هیاتوس آئورتیک واقع بر روی دیافراگم، وارد شکم می شود.

تعدادی شاخه از آئورت توراسیک در مدیاستینوم خلفی جدا می شوند. این شاخه ها معمولا در سه سطح عروقی جدا می شوند، شاخه هایی که با یکدیگر جفت نیستند و به احشا خونرسانی می کنند از قدام جدا می شوند، شاخه های جفت که به احشا خونرسانی می کنند از طرفین (لترال ها) جدا می شوند و شاخه های جداری شریان های سگمنتال جفتی از قسمت پوسترولترال جدا می شوند. شاخه های اصلی عبارتند از:

شریان های بین دنده ای خلفی

شاخه هایی جداری جفت جفتی هستند. ۹ تا از این جفت ها از سطح خلفی آئورت جدا می شوند و فضای بین دنده ای را(به جز دو تای اول) را خونرسانی می کنند. از خلف و طرفین، موازی با دنده ها عبور می کنند.

شریان های برونشیال

شاخه های احشایی جفت جفتی که معمولا یک یا دو تا هستند. شریان ها برونشیال چپ همواره از آئورت توراسیک نشات می گیرند در صورتی که شریان ها برونشیال راست معمولا از یک شریان بین دنده ای خلفی به طور غیر مستقیم نشات می گیرد. این شریان ها درخت تراکئوبرونشیال را خونرسانی می کنند.

شریان های ازوفاگئال(مری)

شاخه های غیر جفت احشایی که از سطح قدامی آئورت نشات می گیرند. در اکثر افراد ۲ تا هستند ولی می تواند تعداد شان تا ۵ تا هم باشند. همانطور که از اسم شان نیز پیداست این شریان ها مری را خونرسانی می کنند.

شریان های فرنیک فوقانی

از سطح قدامی آئورت در هیاتوس آئورتیک جدا می شوند و تعدادشان متفاوت است. قسمت فوقانی دیافراگم را خونرسانی می کنند.

احشا و ساختار های مدیاستینوم خلفی

مری

مری لوله ای عضلانی است که حلق را به معده متصل می کند و اجازه ی ورود غذای قورت داده شده به دستگاه گوراشی را می دهد. از مدیاستینوم فوقانی وارد مدیاستینوم خلفی می شود و از خلف قوس آئورت و قلب عبور می کند.

در قسمت های فوقانی مری در سمت راست قرار دارد ولی به هنگام نزول به طرف چپ متمایل می شود. از طریق هیاتوس ازوفاگئال بر روی دیافراگم از مدیاستینوم خارج می شود.

مجرای توراسیک

مجرای توراسیک بزرگ ترین لنف در بدن است که اجازه می دهد مایع لنفی اغلب قسمت های بدن(همه به جز ربع فوقانی راست) به داخل سیستم وریدی برگردند.

این مجرا از سیسترنا چیلی در شکم منشا می گیرد و از طریق هیاتوس آئورتیک وارد مدیاستینوم می شود. از قدام مهره های T6-T12 صعود می کند و قبل از عبور کردن به چپ به داخل مدیاستینوم فوقانی صعود می کند. زمانی که در مدیاستینوم خلفی قرار گرفته است، مجرای توراسیک از فضا های بین دنده ای و ساختار های آناتومیکال اطراف درناژ لنفاوی را توسط تعدادی از شاخه ها دریافت می کند.

اعصاب مدیاستینوم خلفی

تنه های سمپاتیک

تنه های سمپاتیک به صورت رشته هایی از اعصابی که به صورت جفتی از قاعده ی جمجمه تا کاکسیکس قرار گرفته اند. در ناحیه ی توراسیک این رشته های عصبی به عنوان تنه های سمپاتیک توراسیک شناخته می شوند. این تنه ها در مدیاستینوم خلفی نزول می کنند.

اعصاب اسپلانکنیک تحتانی توراسیک از این تنه ها نشات می گیرند و به طرف پایین حرکت می کنند تا احشای شکمی را عصب دهی کنند.

شبکه ی مری

شبکه ی مری یک شبکه ای از اعصاب است که مری را می پوشانند و از شاخه های چپ و راست عصب واگ تشکیل شده است. درست بالای دیافراگم، فیبر های عصبی شبکه با هم یکی شده و تنه ی واگ قدامی و خلفی را تشکیل می دهند که در طول سطح مری تا زمانی که از توراکس خارج می شود، آن را همراهی می کنند.

سیستم وریدی آزیگوس

شبکه ی وریدی آزیگوس خون را از دیواره ی توراکس و احشای مدیاستینوم و فضا ها به داخل وناکاوا‌ی فوقانی تخلیه می کند. از سه ورید اصلی تشکیل شده است:

ورید آزیگوس

از اتصال ورید لومبار راست و ورید زیر دنده ای راست تشکیل شده است. از طریق هیاتوس آئورتیک وارد مدیاستینوم شده و به داخل وناکاوا‌ی فوقانی تخلیه می شود.

ورید همی‌آزیگوس

از اتصال ورید لومبار چپ و ورید زیر دنده ای چپ تشکیل می شود. از طریق ستون چپ دیافراگم وارد مدیاستینوم می شود و صعود می کند. در سطح مهره ی T8 به طرف راست عبور می کند و به ورید اصلی متصل می شود.

ورید همی‌آزیگوس فرعی

از متصل شدن ورید های بین دنده ای چهارم تا هشتم تشکیل شده است و در سطح T7 به ورید آزیگوس متصل می شود.