آگزیلا
- ارسال شده توسط مهدی محتشمی
- دسته بندی اندام فوقانی, ناحیه های اندام فوقانی
- تاریخ آگوست 19, 2019
- نظرات 4 دیدگاه ها
آگزیلا یا همان زیر بغل به ناحیه ای اطلاق می شود که در زیر مفصل گلنوهومرال، در محل اتصال اندام فوقانی و توراکس قرار گرفته است. ناحیه ی آگزیلا به عنوان گذرگاهی است که ساختارهای عصبی-عروقی و عضلانی می توانند به اندام فوقانی وارد یا از آن خارج شوند.
در این مقاله ما آناتومی ناحیه ی آگزیلا، مرز ها، محتویات و هرگونه نکته ی بالینی را بررسی می کنیم.

مرز ها
شکل ۳ بعدی آگزیلا روی هم رفته تقریبا به شکل یک هرم دیده می شود که شامل چهار کناره یک راس باز و یک قاعده است:
راس
راس که به عنوان دهانه ی آگزیلاری نیز شناخته می شود از لبه ی لترال دنده ی اول، لبه ی فوقانی کتف و لبه ی خلفی ترقوه تشکیل شده است.
دیواره ی لترال
دیواره ی لترال از شیار بین تکمه ای هومروس تشکیل شده است.
دیواره ی مدیال
دیواره ی مدیال شامل عضله ی سراتوس قدامی و دیواره ی قفسه ی سینه است (دنده ها و عضله های بین دنده ای).
دیواره ی قدامی
از عضله های پکتورالیس ماژور، پکتورالیس مینور و ساب کلاوین تشکیل شده است.
دیواره ی خلفی
از عضله های ترس ماژور، ساب اسکاپولاریس و لاتیسموس دورسی تشکیل شده است.
شکل و اندازه ی ناحیه ی آگزیلاری با ابداکشن بازو تغییر می یابد. زمانی که بازو کاملا ابداکته شده، راس ناحیه ی آگزیلاری به کمترین اندازه ی خود می رسد که به نوبه ی خود باعث افزایش فشار بر روی محتویات این ناحیه می شود.

محتویات
محتویات ناحیه ی آگزیلا شامل ماهیچه ها، اعصاب، عروق و لنف ها می باشد:
شریان آگزیلاری(و شاخه ها)
شریان اصلی اندام فوقانی. معمولاً شامل سه شاخه است: یک شاخه ی مدیال، یک شاخه ی خلفی و یک شاخه ی لترال که همه به عضله ی پکتورالیس مینور خونرسانی می کنند. قسمت های مدیال و خلفی از داخل آگزیلا گذر می کنند.
ورید آگزیلاری(و انشعابات)
اصلی ترین وریدی که خون اندام فوقانی را تخلیه می کند که بزرگترین انشعابات آن وریدهای سفالیک و بازیلیک هستند.
شبکه ی عصبی بازویی(و شاخه ها)
تجمعی از اعصاب نخاعی که اعصاب محیطی اندام فوقانی را تشکیل می دهند.
گره های لنفی آگزیلاری
مایع لنفی را که از ناحیه ی پکتورال و اندام فوقانی جمع آوری شده است، فیلتر می کند. افزایش اندازه گره های لنفی آگزیلاری جزو علایم غیر اختصاصی سرطان سینه است.
بایسپس براکی(سر کوتاه) و کوراکوبراکیالیس
این عضلات با تاندون هایشان از درون آگزیلا تا جایی که به زائده ی کوراکوئید استخوان اسکاپولا متصل می شوند، حرکت می کنند.

گذرگاه های خروجی از آگزیلا
سه مسیر(کانال) اصلی که به وسیله آن ها ساختارها از آگزیلا خارج می شوند وجود دارد.
مسیر اصلی خروج درست در قسمت تحتانی و لترال اندام فوقانی است. عناصر بزرگ ناحیه ی آگزیلا بدین طریق از این ناحیه خارج می شوند.
گذرگاه دیگر از طریق فضای کوادرانگولار (مربعی) است. این فضا یک شکاف در دیواره ی خلفی آگزیلا است که اجازه ی دسترسی به ناحیه ی خلف بازو و شانه را می دهد. ساختارهایی که از این مسیر عبور می کنند شامل عصب آگزیلاری و شاخه ی سیرکومفلکس خلفی شریان هومرال (شاخه ای از شریان آگزیلاری) است.
آخرین مسیر مثلث کلاویپکتورال می باشد که دهانه ای در دیواره ی قدامی آگزیلا است که به وسیله ی عضله پکتورالیس ماژور، عضله ی دلتوئید و ترقوه احاطه شده است. ورید سفالیک به ناحیه ی آگزیلاری از طریق این مثلث وارد می شود، در حالی که اعصاب پکتورال مدیال و لترال از طریق این مسیر از آگزیلا خارج می شوند.


نکات بالینی
سندروم خروجی قفسه سینه
راس ناحیه ی آگزیلاری دهانه ای بین ترقوه، دنده ی اول و استخوان کتف است. در این راس، عروق و اعصاب ممکن است بین استخوان ها تحت فشار قرار بگیرد که سندروم خروجی قفسه سینه اطلاق میگردد.
علل شایع سندروم خروجی قفسه سینه شامل:
تروما: به عنوان مثال ترقوه ی شکسته.
حرکات مکرر: معمولا در مشاغلی دیده می شود که نیاز به بالا بردن بازو ها دارد.
دنده ی گردنی: یک دنده اضافی که به مهره ی هفتم گردنی متصل است.
این سندروم اغلب با درد در اندام مربوطه(محل درد به اینکه چه عصبی تحت فشار قرار گرفته است، بستگی دارد) مور مور شدن، ضعف عضلات و تغییر رنگ مشاهده می شود.
نکات بالینی
نمونه برداری (بیوپسی) از گره های لنفاوی
به طور تقریبی ۷۵% لنف پستان به گره های لنفاوی آگزیلا تخلیه می شود، بنابراین می توان از این قسمت اگر مشکوک به سرطان سینه بود، نمونه برداری شود.
اگر سرطان سینه تایید شد، ممکن است برای جلوگیری از انتشار سرطان نیاز به برداشتن گره های آگزیلاری باشد. به این عمل کلیرانس( تصفیه) آگزیلاری می گویند. در طی این فرایند عصب بلند توراسیک ممکن است آسیب ببیند که موجب عارضه ی كتف بالدار میشود.

اشتراک گذاری این مطلب
برچسب:ناحیه های اندام فوقانی
ممکن است همچنین دوست داشته باشید
استخوان های دست: کارپال، متاکارپال و فلانکس
استخوانهای دست وظیفه حمایت از بافت نرم را برعهده دارد و امکان حرکت و انعطاف پذیری این بافت را فراهم می کند. این استخوان ها به سه بخش تقسیم می شوند: استخوان های کارپال (مچ): «پروگزیمال ترین بخش»، مجموعه ای …
استخوان رادیوس
رادیوس استخوانی دراز در ناحیه ساعد می باشد. این استخوان به صورت موازی و در کنار اولنا، دومین استخوان ساعد امتداد می یابد. رادیوس به منظور ایجاد حرکت، حول محور استخوان اولنا، در مفاصل رادیواولنار پروگزیمال و دیستال می چرخد. …
استخوان اولنا
اولنا استخوانی دراز است که در ناحیه ساعد واقع شده است. در قسمت مدیال به صورت موازی با استخوان رادیوس (دومین استخوان ساعد) قرار گرفته است. اولنا به عنوان استخوان تثبیت کننده عمل می کند و با چرخش به همراه …
4 نظر
مطالب سایت همگی عالی هستند.
با تشکر و آرزوی موفقیت برای شما
ممنون از لطف شما، سعی می کنیم شایسته تون باشیم.
سلام واقعا سایت خوبی دارید. تصاویری که توی سایت های دیگه نمیشه پیداکرد.
دقیقا از زاویه ی یه دانشجو نگاه کردید مرسی واقعا
خیلی ممنونیم از نظر لطف شما.
امیدواریم همچنان شایسته ی شما باقی بمونیم.