مدیاستینوم قدامی

مدیاستینوم قسمت میانی حفره ی توراسیک است که بین دو کیسه ی جنبی قرار گرفته است. اکثر ارگان های توراسیک را دربرگرفته و مانند مجرایی برای عبور ساختار هایی که تلاش می کنند به شکم برسند، عمل می کنند.

از لحاظ آناتومیکی مدیاستینوم توسط خطی فرضی که از زاویه ی استرنال به مهره ی T4 کشیده شده، به دو قسمت تقسیم شده است.

مدیاستینوم فوقانی که از بالای خط فرضی شروع می شود و در دهانه ی فوقانی توراکس پایان می یابد.

مدیاستینوم تحتانی که از پایین خط فرضی شروع می شود و در دیافراگم تمام می شود.

در این درس به آناتومی مدیاستینوم قدامی خواهیم پرداخت.

مرز ها

مدیاستینوم قدامی توسط ساختار های زیر محدود شده است:

• لترال: پلورای مدیاستینال (قسمتی از پلورای احشایی)
• قدامی: تنه ی استرنوم و عضله های عرضی سینه
• خلفی: پریکاردیوم
• سقف: خط فرضی بین زاویه ی استرنال و مهره ی T4
• کف: دیافراگم

محتویات مدیاستینوم قدامی

مدیاستینوم قدامی ساختار های مهم و بزرگی ندارد. این قسمت بافت پیوندی شل(شامل لیگامان های استرنوپریکاردیال که پریکاردیوم را به استرنوم متصل می کنند)، چربی، تعدادی عروق لنفاوی، گره های لنفی و شاخه هایی از عروق توراسیک داخلی را در خود جا داده است.

در نوزادان و کودکان غده ی تیموس از پایین تا مدیاستینوم قدامی ادامه پیدا می کند. هر چند تیموس طی دوران بلوغ تحلیل می رود و عمدتا با بافت چربی در بزرگسالی جایگزین می شود.